Пишува: НЕНАД ЈОВАНОВИЌ

Да тргнеме од основните координати и перформанси: Северна Македонија е мала земја, оттука, потенцијалите ѝ се мали во споредба со останатите земји, да речеме, на пример, споредбата со една Полска, Чехословачка или Унгарија. Притоа, сите земји на Балканот немаат, а богами ниту може да имаат некоја „своја“ автономија која ќе ѝ дозволи таква екстремизација и радикализација каква што манифестираше синоќа Мицкоски од Кичево.

Пред да преминам на главниот проблем, а тоа е, без разлика кој што ќе рече – Мицкоски и ВМРО-ДПМНЕ! – сакам да ви кажам дека штом наближува месец септември, како по некое непишано правило, земјата станува нестабилна, трошна и на површина излегуваат карактеристични фрустрации потиснати од летната меланхолија.

Кога Мицкоски е во Европа, да речеме, на европјаните им се прикажува како толерантен и очовечен. Од друга страна, кога е дома, како што беше синоќа во Кичево, на тамошните луѓе им се претставува како домаќин, мачо мен и човек со цврста рака. Тоа, да ми простите, по малку ми делува како човекот да е излезен од некоја турска серија, или пак се спрема за главна роља од некоја латиноамериканска, само што овдешниот свет поради шпанскиот јазик таквиот жанр на серии го нарекува „шпанска серија“.

Извор https://frontline.mk/