Под мотото „Македонија е моја иднина“ ОУ„Даме Груев“ од Битола го прослави патрониот празник и  уште еднаш брилираше на сцената во Офицерскиот дом.

Во позитивна и топла атмосфера полна со емоции се одржа уште едно прославување на патронатот.

Овогодинешната тема е неслучајно избрана. Ја избра неизмерната тага при отпишувањето на секој ученик што заминува во странство.

Учениците рамо до рамо со своите наставници ги споделија своите идеи, енергија и песна. Низ призмата на нашиот лајтмотив „кај што сè на среќа мириса мириса на Македонија“, „Кога си сам и тажно е сè, на неа ти сети се, Македонија ти нуди љубов и сè“ го кренавме гласот на повисоко ниво. Рековме дека нема да го тажиме тешкото минато, туку ќе учиме од него и ќе се восхитуваме на нашата сила, единственост, уникатност и истрајност. Тоа е доволна причина со отворени очи навистина да ја видиме убавината и гордоста на она што сме.  Се надеваме дека баш тие ќе ги исправат грешките на минатото и ќе бидат вредни за да го дадеме целиот наш влог.

Преку цитатите од нашите познати автори, коишто не низ патење туку со возвишување, покажувајќи ја својата душа учениците рецитираа за татковината. Низ катарза од зборови за својата земја се изговараа стихови исполнети со патос „гушни ме земјо, убеди ме да останам тука, каде што срцето најсилно ми чука“, „Ми велиш, ајде да одлетаме на некое друго небо со капки дожд, како солзи радосници над други зелени ливади од нашиве демек поубави. Ти велам, најубаво е она наше место кајшто за рака ќе сме фатени...Ова небо наше си е, а ние само едно треба да сториме, со радост сето да си го обоиме“.

Со желба и апел иднината да ја градиме тука „поплочени со успеси мои и со желби за кариери кои светот ќе ги брои“, „Дај ми малку надеж земјо да бидеш единствена моја и да не се одделам од родината своја, ние наставниците се обидуваме да им ја поттикнеме вербата во својата иднина. Ги уверуваме дека тука е најтопло, зашто тука „зората греит душата и с'нцето светло зајдвит в гората“, но дали нивните мили детски искрени крици ќе бидат слушнати тоа зависи од сите нас.

Децата возвратија „Ти земјо сè издржа и ко феникс се издигна, ти мајка си, ти песна си над песните“, со магична убавина, ко со рака недопрена во тебе небото најсино е...

„Луѓето постојано живеат напнато и стресно и не ја гледаат прекрасната природа и поради овој немир кој ги прогонува тие не ја гледаат убавината околу себе.“

А на крајот свечениот настан заврши со стиховите од песната „оган под ѕвездите“ на мешаниот хор (ученици и наставници), „и птиците да се вратат југ“ извлекувајќи потајни солзи од публиката поради длабоката желба на секој Македонец.

Ги учиме да пишуваат кирилица, да пеат, да мислат и да сонуваат на македонски, зашто само така ќе се чувствуваат големи. Ги учиме дека се Македонци, не Македонче, односно дека со пиетет ќе ја создаваат сами својата иднина.

Кога некогаш кога ќе станат врвни доктори, инженери, професори, глумци, музичари, хемичари, физичари, занаетчии или кувари искрено ќе се сетат на овие денови кога заедно со своите наставници ги откриваа своите таленти, ќе се сетат на миговите кога заедно ја делевме сценската трема, еуфорија и радост. Ќе се сетат каде биле нивните почетоци и нивното откривање. Се надеваме дека ќе успееме да бидеме инспирација за нив, а не нешто од кое треба да се избега.

Веруваме дека тие ќе бидат нашите амбасадори на сè уникатно, најдобро и највредно и дека тие ќе успеат да направат многу повеќе од нас, од своите претци и ќе ја вреднуваат оваа волшебна земја со богата традиција, историја и култура.

Ние, наставниците и учениците од ОУ „Даме Груев“ – Битола уште еднаш покажавме како се сака Македонија, како се сака учителската професија со страст, како се почитуваат нашите деца и нашата иднина.

Нека ни е честит и вековит патрониот празник на училиштето!

Автор на текстот:

професорка по македонски јазик

Александра Лазаревска