На најдобрo дипломираните студенти на инженерските факултети, на 28 јуни 2021 година, Претседателот на Република Северна Македонија, Стево Пендаровски им го додели признанието Инженерски прстен.

Меѓу 12-те добитници на ова високо признание е дипломираната студентка од Техничкиот факултет – Битола, Марија Наумоска, која своето образование го заврши со просечна оценка 9,95.

Настанот се одржа во Кабинетот на Претседателот Пендаровски, кој воедно е покровител на оваа манифестација што се одржа по 18 пат, во организација на Инженерската институција на Македонија и Комората на овластени архитекти и инженери.

Доделувањето Инженерски прстен освен признание за најдобро дипломираните студенти од инженерските факултети претставува и своевиден поттик за изучување на инженерството и придонес за формирање на квалитетен инженерски подмладок, компатибилен со развиените земји.

Околу 2000 учесници од 50 земји во светот ќе учествуваат на VI светска фолклоријада која од 4 до 11 јули ќе се одржува во Република Башкоростан, Русија. Македонија ќе ја претставува КУД Илинден од Битола кое постои скоро седум децении и зад себе има репрезентативно портфолио со учества на многу меѓународни фестивали за фолклор. Тие денес заминуваат за Русија, на настанот кој е во организација на светската организација за фолклор CIOFF кој е под закрила на UNESCO.

“После Холандија, Јапонија, Унгарија, Јужна Кореја и Мексико, Русија се јавува како домаќин и центар на светскиот фолклор оваа година. Ова е најголемиот настан на кој може да се презентира фолклор и на кој се воспоставуваат контакти значајни за идна промоција на македонското културно наследство. Импонира фактот што организаторите имаат фантастични информации за специфичностите на она што ние како богатство го имаме, конкретно ора кои се единствени, а ќе бидеме веројатно дел и од идејата да се формира таму најдолгото оро на светот” - истакна Борче Димитровски, потпретседател на КУД Илинден од Битола пред нивното заминување.

На агендата на КУД Илинден, по завршувањето на Фолклоријадата во Русија е планиран музичко сценскиот проект "Приказни од чаршијата" кој ќе биде дел од официјалната програма на фестивалот ЛОКУМ ФЕСТ во Битола, а кон крајот на месец јули традиционално со Комитското ќе го отвори републичкиот фестивал на народни песни и игри Илинденски денови, каде ќе се претстави и со сценската адаптација Цапарските бабари. Во текот на летниот период е планиран специјален настан по повод промоцијата на најзначајниот пишан документ - Монографијата "65 години КУД Илинден Битола", како и настап на фестивалот "Чувари на традицијата" во Вевчани. Исто така планирани се концерти и настапи во Крушево, Демир Хисар и Охрид.

Почитуван мој жаргон битолски,

Го пишувам ова мое писмо за да ти се заблагодарам за с`е што направи за мене и од мене, да ти се заблагодарам за твојата дарежливост и стрпливост. Воедно, ја користам оваа пригода и да побарам прочка од тебе, за нашиот повеќегодишен прекин во комуникацијaта. Па, христијански е да се прости – нели ?

Одамна беше, поминаа многу години од она време кога јас и ти интетнзивно и секојдневно се дружевме, разговаравме, живеевме. Признавам, без тебе не можев ништо да направам. Ти ми ги подари и првите зборови и просто ми ги “посади” во устата. Бевме заедно и кога разговарав со моите родители, моите комшии, со моите пријатели и другари. Ти беше со мене и во моите први писмени работи во училиштето, а бевме заедно и на сите мои разговори по телефон. Несвесно те користев и употребував и во секоја друга прилика; на родендени, свадби, крштевки и при изразување сочуство на погреби. Мојата прва љубов, како со месечева прашина ја “опсипував” со твоите зборови и кованици. Ти беше (просто) МОЈ ! Плачев и се радував, сонував на битолски жаргон.

Но, како минуваа годините, ние се повеќе се оддалечувавме еден од друг. Нашиот последен валц (како оној No.2 на Шостакович), го заигравме при крајот на моите средношколски и почетокот на факултетските денови. Знам, за с`е е виновна БЕЛЕТРИСТИКАТА. Таа ми отвори еден нов свет на убаво изразување и убаво зборување, свет на убаво пишување. Тогаш научив како да ја користам буквата “Т, на пр. другароТ. Белетристиката се вмеша во нашата врска, застана меѓу нас како непробоен панцир и по извесно време, целосно не раздели – не скара. Јас и се препуштив на магијата на новото непознато, на новиот “јазик”, а на тебе целосно заборавив. Зборовите: “ЧУПЕ”, “АЛТОБУСО”, “САТО” , ги заменив со: девојка, автобусот, часовникот. Јас не се срамам од тебе - далеку да е ! Јас и ден – денес, со радост те користам при разговор со битолчани, онака шмеќерски - по битолски. И покрај с`е, јас знам дека ти се гордееш со мене, оти сиот твој раскош уште повеќе го збогатив со нови зборови и фрази, нови украси и конструкции на реченици. Мене не смееш да ми се лутиш, атер за Владимир Костов, Петре М. Андреевски, Стале Попов, атер за Радован Цветковски и Панде Манојлов, атер за Златко Жоглев, Зоран Пејковски и многу други….

Ти засекогаш ќе бидеш дел од мене, а (ова нека остане меѓу нас), јас сеуште соништата мој ги сонувам со твоја помош на битолски жаргон, онака шмеќерски - по битолски, затоа што:

БИТОЛЧАНЕЦ НЕ Е ГЕОГРАФСКО ПОТЕКЛО, БИТОЛЧАНЕЦ Е СОСТОЈБА НА ДУХОТ !

Со почит,

Твојо(т) Дипл. Инг. Арх. Зоран Николовски