-И во пределот Мала Преспа и во пределот Голо Брдо се исклучително зачувани етнографските карактеристики кај локалното македонско население и кај нашинците во двата предели. Ова од една страна зборува за нивната затвореност во рамките на албанската држава, меѓутоа повеќе во рамките на сопствените предели, што реално од научен аспект од една страна е добро, бидејќи можеме да проследиме долг историски континуитет на развој и динамика на движење од различни акспекти на традиционалната култура на нашинците во Албанија,рече авторот Стојанова.

При истражувањето авторката била фрапирана од архаичниот македонски јазик на нашинците во Голо Брдо.

-Тој македонски јазин е зачуван во една толку изворна форма, непроменета со генерации и она што децата како сопствен идентитет, јазичен, го носат за самите себе е што се запознаваат со албанскиот јазик кога ќе почнат на училиште. Значи дотогаш,  во слободната комуникација, во рамките на семејството зборуваат на чисто изворен  македонски јазик, изјави Стојанова.

Промоторот проф. д-р  Љупчо Ристевски од Институтот за етнологија и антропологија,  книгата ја оцени како капитално дело, базирано на истражувања.

-Во оваа книга авторот  низ еден културно- историски аспект ги анализира процесите  на идентитетот , промените коишто се случуваат во различни моменти и периоди. Земени се три клучни временски маркери,  времето на Балканските војни, потоа периодот од 1948 година кога се случуваат оние драстични промени во односот на изолирањето  на Албанија , наспроти останатиот дел социјалистичкиот како што е Југославија. Како и промените коишто се случуваат по деведесетите години и воспоставувањето на демократските системи. Она што е интересно дека истражувањата покажуваа еден континуитет и истрајност на етничкиот идентитет на Македонците, особено во пределот на Преспа, каде тие апсолутно јасно стојат на овие  идентитетски основи. Тоа има свои  причини и своја позадина , рече Ристевски.