Фирмата „ВИА“ ДОО од Вевчани ќе ја изведува реставрацијата на Офицерскиот дом. Во документот од Централниот регистар што го извади Апла.мк, како сопственик на фирмата се води Марица Угриновска, а не како што се шпекулираше на социјалните мрежи дека тоа е фирма на Крсто Мукоски, пратеникот од ВМРО-ДПМНЕ, кој на 27 април ги отвори вратите за толпата да влезе во Собранието. И на договорот за реставрација потпишан е Ѓорги Угриновски, кој во Централниот регистар е заведен како едно од овластените лица во фирмата.

Неврохирургот Владимир Рендевски, битолчанец кои живее и рботи во Скопје,  доби награда за најдобар научен труд во категоријата на млади неврохирурзи, која се однесува на истражување модели за предвидување на клиничкиот исход кај пациенти кои имаат губиток на крв во циркулаторниот систем односно хеморагија.

Ги информираме нашите пациенти дека утре (29.10.2019 год) на самиот влез од ЈЗУ Клиничка Болница -Битола ќе се вршат  завршни градежни активности -асфалтирање и затоа во текот на утрешниот ден  пристапот за влез  ќе биде отежнат. Ги замолуваме граѓаните за разбирање.

Офицерскиот дом се чисти и подготвува за реконструкција. Мајстори од Битола и Вевчани веќе ги исчистија внатрешните простории на Офицерскиот дом од ѓубре и ги ги искорнаа штиците од подот кои беа руинирани. Велат дека ќе подолжат со реконструкцијата и дека ќе биде се средено од дограмата до фасадата.

Деновиве, во радиус од нецели два километри, има четири активни градилишта на кои граѓаните секојдневно се сведоци, изјави на денешната прес конференција советничката Жаклина Наумовска од СДСМ.

Таа рече дека се реновира Офицерскиот дом, откако постапката за истиот законски беше испочитувана.

„Иако претходната власт го стави на продажба, едно од најглавните ветувања кое го дадовме пред битолчани го остваривме- Офицерскиот дом не само што ќе остане на битолчани, туку тој ќе го врати стариот лик“, рече Наумовска.

Викендов речиси 2000 гледачи го следеа филмскиот маратон на 3 Д киното во Битола организиран од Центарот за култура.

-Сега во 2019 го прославивме 6 роденден на 3 Д киното овој викенд со филмски маратон на кој присуствуваа скоро 2000 кино почитувачи. И се потсетивме зошто Центарот за култура е храм и на кино културата за Битола. Таа дигитална кино опрема, набавена тогаш и на 6 роденден не потсетува дека сме сеуште првото дигитално кино во Битола кое и денес работи со исклучителна екипа која знае зошто киното е важно за Битола, вложува напори да ги донесе најатрактивните наслови-блокбастерите, но и да даде простор на рафинираната кино публика која е почитувач и на европската кинематографија, но и на исклучителните кинематографии од различни држави од светот, да даде простор и на Контра кадар иницијативата која нуди вонвременски филмски остварувања и организира дебати по нивните проекции...таа екипа на Центарот за култура со големо нетрпение го очекува 250 000 тиот посетител до крај на оваа година, кој ќе го награди, велат од Ценатарот за култура во Битола.

За прв пат во село Долно Српци се гради парк. Со изградбата на овој парк и опремување на истиот со современа урбана опрема и хортикултурно уредување, овој дел од село Долно Српци ќе претставува уреден простор за одмор на жителите од оваа населено место.

“Жителите на село Долно Српци ќе добијат катче, комплетно уредено со урбана опрема, детски реквизити, осветлување и соодветно хортикултурно уредување. Ние како локална самоуправа ќе продолжиме со подобрувањето на условите за живот на граѓаните во населените места во Општина Могила.” - изјави Јасмина Гулевска, градоначалник на Општина Могила.

За Солуна, За Стамбола Неа Не Давам... (Неделна Рубрика)

По завршувањето на секое мое предавање, учесниците пополнуваат фидбек кој е анонимен. Kако се менува мојот пат, така и темите кои ги бараат се менуваат. Читајќи ги повратните информации забележав дека повеќе од 50% бараат наредното предавање да биде посветено на стравот. Размислувам... многу често и сама себе се прашував како би изгледал мојот живот ако не би чувствувала страв? Замислувам како ,, слободно би дишеле“ ако сме доволно храбри да се соочиме со сѐ што доаѓа, со црното сценарио во нашата глава, со тоа што ќе не пресретне, а не сме го барале и не сме биле спремни - болест, смрт, несреќа, разделба, егзистенција, развод, страв од иднината, од осаменост, неуспех, паничен напад, од самиот живот, од емотивно повредување...ги има над милион.

Само за момент помислете на сите стравови кои ве прателе низ животот до сега. Дефинирајте го најголемиот страв, она што го има приматот сега. Освестете се дека постои во вашето тело. Во кој дел од него? Што точно чувствувате додека мислите на него, што можете да проектирате во вашиот ментален простор и слушате истовремено? Колку долго е присутен тој страв во Вас?

Волшебна формула за стравот не постои. Колку повеќе му се опирате, толку повеќе ќе биде присутен во вашиот живот. Стравот понекогаш е десна рака на егото кое ти вели дека не си доволно добар да успееш. И нема магија која ќе ви помогне да го уништите целосно, но има начин да го прифатите како дел од себе и да слушате која е смислата на неговото постоење во Вас. Затоа што иако не изгледа така, се има своја смисла.

Да се биде на границата меѓу живот и смрт не е толку честа појава низ животот, па затоа не зборуваме што би правеле со стравот и стресот кој од него се појавува. Нити пак зборуваме за реален страв кој нѐ штити од повреди и кој покренува акција кај нас (да се тргнеме од улица за да не загинеме од брзиот автомобил). Стравот за кој овде зборуваме може да е креација во нашиот ум или да е поттикнат од околности во кој се наоѓаме. Кога така размислуваме добро е да се прашаме : Што во најлош случај може да ми се случи ако се оствари ова од што се плашам? Тогаш го замислувате најцрното сценарио, го прифаќате и му погледнувате во очи на стравот. Од тој момент се прашувате себе: Ако сум доволно храбар/а да се соочам што би направил/а во врска со тоа да го решам или прифатам тој страв? Се генерираат акции и можни решенија. Трето: Што е тоа што уште утре можам да го направам, кој е тој мал чекор поради кој би се чувствувал дека се движам. Дефинираш еден чекор кој го правиш уште другиот ден. Секој ден правиш по еден чекор кон целта – да му погледнеш на стравот в очи. Додека попатно се поврзуваш со стравот и знаеш дека не е случајно тука, дека неговото постоење е за да те штити од нешто. Последно се прашуваме: Дали во овој живот кој нема реприза сакам да го негувам овој страв до крајот?

Пример: Некој (а тој некој, бев јас некогаш) има страв од јавен настап. Кога ќе се прашате : Што најлошо може да ми се случи? Можно е да добиете одговор- да ме исмеваат ако погрешам нешто, да се блокирам, парализирам. Првиот чекор е прифаќањето дека тоа може да се случи. Нареден чекор-акција.

Она што се крие зад стравовите обично се уверувањата кои се во нашата основа, во нашата слика за себе, а ни ги всадиле трети лица или произлегуваат од тоа како ние се однесуваме према нашите триумфи и порази, како и (не) довербата што ја имаме кон самите себе. Но, не е доволен само текст туку учење,длабинско разбирање на самите себе и нашите досегашни искуства.

Следното предавање со фокус на СТРАВОТ како нормална емоција и перцепција на опасноста која може да се менува со промена на разбирањето и учењето ќе се одржи во ноември.

Пишува: м-р Билјана Галовска НЛП тренер & коуч

Од четвртокот до вчера, Агенцијата за финансиска поддршка на земјоделството и руралниот равој, ги исплати субвенциите за предадено млеко и оризова арпа во износ од 195 милиони денари. Од оваа сума 153,4 милиони денари се за редовна субвенција за предадено кравјо, овчко и козјо млеко на 6 742 сточари и 41,4 милиони денари за дополнителна субвенција од 5 денари за предадена оризова арпа на 1 130 земјоделци, соопшти Медотија Илиевски, начаник на Подрчаното одделение за земјоделство во Битола.