
АПЛА.MK Преземањето авторски текстови е казниво со закон. Преземањето на авторски содржини (текстови и фотографии) од оваа страница е дозволено само делумно и со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
КОГА МУ СЕ ДАВАА ПАРИ ЗА ПРИВАТЕН СУБЈЕКТ БЕА ВЛАСТ, А КОГА НЕ МОЖЕ ДА СЕ НАПРАВИ КОПАНКИ, СЕ ОПОЗИЦИЈА.
Интегрален текст од изјавата на Јадранка Павловска од СДСМ
„Коњановски и ДПМНЕ работат на систематско и смислено пустење на Битола и на безмилосно трошење на парите на битолчани! Со секој ребаланс на буџетот на Општината минатата година, градоначалникот Коњановски ги намалуваше парите за капитални инвестиции, а ги зголемуваше за шетање и разно – разни трансфери. Во првичниот буџет беа предвидени 8,6 милиони евра за капитапни расходи, односно изградба на улици и објекти, а 7,8 милиони евра за разни трансфери и договорни услуги.
Со првиот ребаланс на буџетот, средствата за капитални расходи беа намалени на 8,28 милиони евра, а за трансфери и услуги беа зголемени на 8,25 милиони евра. Со вториот ребаланс, Коњановски отиде уште подалеку. Ги намали парите предвидени за капитални расходи на 7,5 милиони евра, а ги зголеми за трансфери и услуги на 9,2 милиони евра.
Затоа почитувани битолчани, не ја гледате направена улицата што Коњановски ви ја ветуваше, ја нема градинката што Коњановски ја ветуваше. Не започна изградбата на училиштето во Буковски ливади. Го нема новоизградениот Планинарски дом Копанки. Нема ниту нова инвестиција во Жабени. Има срушени гаражи и трафики и еден синџир за возила кај Пионерски.
Со историски високиот процент на реализација на буџетот на општината со кој се фалат, Коњановски и ДПМНЕ се ладат со жешка вода. Ама, попарени сме сите ние во Битола.
Битола никогаш не била повалкана, Битола никогаш не била потемна, Битола никогаш не била понесредена од овие 17 месеци власт на Коњановски и ДПМНЕ, а се потрошија во ветер 30 милиони евра наши пари!“
Афоризми
Ми велат дојди утре, а не ми кажуваат кое утре.
Графитите по зидовите се слики за нашите неприлики.
Си правеше кариера, со рушење бариера по бариера.
Хумореска
ПЕЦО
Го среќавав многу пати по улиците и затоа не можам да речам дека не го познавам. Обичен човек, наш сограѓанин, од истата маала, но сепак по малку, а понекогаш и по многу од другите поразличен, дури и необичен. Никој не му беше сличен. Не му го знаев точно ни името, а да не зборуваме и за презимето. Децата го викаа Песо, а возрасните, мислејќи дека тие грешат, го завикаа Пецо. Тоа мене не ми пречеше, како сака човекон нека си се вика, не ми беше тоа важно, но сепак во еден момент тоа ми стана поважно и од најважно.
Се враќав доцна дома, во малите саати што се вели. По цела улица како што се знае одамна нема ни една здрава светилка. Жива темница. Само некоја слаба светлина, колку да ги прави уште погрди сенките, допира од некое прозорче на становите во кои очигледно живеат пензионери на кои кој знае од кога им е скршен сонот, а утредента не мора ни да стануваат рано за на работа. Глетката по улицата како измислена но и создадена за снимање хорор филм. Сто најпознати сценографи и осветлители вака не можат да ја подготват. Одам така сам, кога од левата страна ми се втурна еден пес. Од другата гледам, уште не знам колку усти озабени. Не знам повеќе ни да бројам, ни да собирам или вадам, а камоли да множам. Се размножиле кучињата, крај им нема. Ми замрзна крвта, се здрвив, не се вцрвив, оти обледнав, платно се сторив. Не стигнав ни да се преслушам на кој толку сум му згрешил, па Господ што ме казни вака да завршам. И токму еден пес од суријата кога ме зграпчи за левата нога, само што не се онесвестив оти знаев дека сега и сите други ќе ми се нафрлат, да ме зграпчат и да ме раскинат, кога за среќа, како од небо да падна, еве го Пецо, да гледаш, а да не веруваш. Не знам дали нешто им викна, оти јас бев веќе во кома, дали само што тие го видоа се собраа околу него, јас не им бев повеќе интересен; ме оставија како да не сум ни коска ни месо, се вртат околу него, мрдаат весело со опашките, гледам и се чудам, како да не е таа истата глутннца. Сто режисери ова да го режираа, вака немаше да испадне.
Сакав човекот спасител да го прегрнам од благодарност.
–Фала ти Пецо, му велам, а тој тивко ми возвраќа:
–Јас не сум Пецо, јас сум сиромавиот Трпе, а со другариве, верните пријатели – кучињата, се запознавме пребарувајќи ги контејнерите.
Панде Петровски: Ликовен уметник и педагог, карикатурист и хуморист. Роден е 1939 година под Пелистер, во село Брусник, Битолско. Во 1963 година завршува Педагошка академија (ликовна насока) - Скопје, со студиски престој во Италија. Сликарство учеше од: Павле Павловски, Мамер Сулејманов, Иван Мелников, Менде Ивановски, Пепи Пашанко, Тоде Ивановски, Борислав Траиковски и Вангел Коџоман. Член е на ДЛУБ (Друштво на ликовните уметницина Битола), ДЛУМ (Друштво на ликовните уметници на Македонија) и МНД (Македонско научно друштво). Соработува со повеќе весници и списанија, а застапен е и во Антологиите на македонскиот и балканскиот афоризам. Добитник е на наградите: „4 Ноември“ на Општина Битола 1987 година и Специјална награда на 37. Светска галерија на „Остен“ 2009 година.
По избор на Александар Литовски
„МВР за граѓаните- заедница, доверба и одговорност“ е новата кампања што ја покрена Министерството за внатрешни работи со цел зајакнување на довербата кај граѓаните,а од денес почна да се спроведува и во Битола преку активности на Секторот за внатрешни работи -Битола. На плоштадот Магнолија СВР-Битола постави штанд и им подели флаери на граѓаните со информации за полицијата во служба на заедницата, проактивен пристап ориентиран кон решавање на проблемите и други податоци околу работењето на МВР.
„Министерството започнува со нова кампања која од денес почна да ја спроведува и Секторот за внатрешни работи Битола со цел да ја афирмирање работата на полицијата поблиску до граѓаните, да ја зајакнеме довербата и да кажеме дека тука постоиме за заедницата, пред се за граѓаните. СВР Битола претставува транспарентна инситуација која ја јакне довербата со ѓраѓаните, отворена е за нив и им ги гарантира безбедноста и сигурноста со цел да направиме една побезбедна средина за живеење на сите граѓани на општина Битола“, рече Сања Стаматова портал на СВР Битола.
Штандот го посети и градоначалникот Тони Коњановски, која истакна дека како локална самоуправа ја поддржуваат кампањата.
„Како локална самоуправа ja поддржуваме оваа кампања која има за цел граѓаните да бидат поблиску до МВР, вклучен е и Советот за локална превенција, Советот, јавните претпријатија, граѓански здуженија, иницијативи, Територијалната протовпожарна единица се со цел безбедност на граѓаните и приближување до акциите кои тие ги спроведуваат. Граѓаните да се запонаат со работата на МВР и да си помогнеме едни со други зашто само така можеме разните девијантни појави во ова турболентно и напнато време да ги решиме. Вработените во МВР прават се што е во нивниот домен и надлежности, а граѓаните се тука да бидат поддржувачи, да помогнат, но и една врска на контрола на работењето на МВР. Како локална самоуправа секогаш ќе ги поддржуваме ваквите активности, често имаме и заеднички средби и само со заедничка меѓусебна доверба меѓу граѓаните , Советот локална превенција, Советот на Општината и МВР заедно можеме да направиме многу за зајакнување на довербата“, рече Коњановски.