-Струшкиот градоначалник Мерко најави дека регионалната депонија за општините од Југозападниот и Пелагонискиот Регион ќе биде во Новаци. Што е досега преземено?

Што се однесува до регионалната депонијакоја која што како проект е отпочната во 2004 година и последователно сите овие години била на некое ниво актуелизирана за да се издигне како проект кој што ќе не доближи до ЕУ регулативите во делот на третирањето на отпадот и максимална заштита на животната средина, до ден денес не е ништо конкретно преземено. На ден 17.03.2022 година добиен е допис од МЖСПП во кој од општините во југоисточниот регион се бара да номинираат лица кои заедно со Министерството ќе работат на подготовка на документацијата и формирање на заедничко јавно претпријатие за управување со регионалната депонија.

-Дали беше побарано мислење од Општина Новаци дали сакатерегионалната депонија да биде на ваша територија?

Сите овие години оваа тема е актуелизирана во неколку наврати за да во 2017 година се дојде до некаква финална одлука за која што жителите на Општина Новаци во 7 месец 2017 година  на јавна расправа биле прашани и дале зелено светло.

-Кој пинцип на работа со сметот ќе биде применет?

Точно е тоа дека Општина Новаци се јавува како општина на чија што територија планирано е да се изгради регионалната депонија која во суштина би требало да биди фабрика која што ќе го селектира и рециклира целокупниот отпад од кој органскиот отпад ќе биде подложен на процес на анаеробна ферментација од што би се добило биогас кој би се користел за производство на електрична енергија. Другиот отпад ќе се селектира на посебен начини ќе се пренасочува на финална рециклажа онаму каде што е наменет.

-До која фаза се наоѓаат тековните работи за изградба на оваа регионална депонија?

Во овие 5 месеци од кога сум јас градоначалник на Општина Новаци ова се информациите кои се стигнати до мене. Во овој момент од мене не се бара согласност од МЖСПП затоа што согласноста е дадена во 2017 година како од страна на локалното раководство така и од срана на жителите на Општина Новаци. Од мене се бара само соработка и вклученост на општината во понатамошните процеси кои ги диктира министерството.

 -Дали е оправдан стравот кај населението дека депонијата ќе значи дополнително загадување на средината?

Според она што како е замислена да функционира регионалната фабрика за рециклирање на отпадот која впрочем треба да ги задоволува сите ЕУ регулативи за модерна депонија мислам дека загадувањето ќе биде сведено на минимум за разлика од она што сега се случува со депонијата Мегленци која не задоволува никакви стандарди и услови и екстремно ја загадува животна средина во пелагонискиот регион.Регионалната депонија која се планира да се изгради секако ќе биде можност за нови вработувања за локалното население со што ќе допринесе за дополнителен економски развој на нашата општина

Во времето кога Османлиите го освоиле градот Битола, најревносните проповедници и чувари на верата, претежно млади монаси со неколку опитни старци, заедно триесет и девет на број, од повеќе битолски манастири и скитови, кои по Божја промисла ги преживеале страшните настани, се повлекле во манастирот „Свети Георгиј Победоносец“.

Но, Османлиите откриле каде се кријат овие монаси и ги заробиле. Најпрвин жестоко ги мачеле, потоа ги фрлиле во зандана, а утредента, доведувајќи им ги најдобрите мухамедански учители, започнале ласкаво да им се додворуваат и да ги убедуваат да се откажат од Христос. Започнала препирка за тоа која вера е вистинската, при што монасите мудро одговарале, темелејќи ги своите зборови на Светото Писмо и светоотечкото Предание, и така постигнале победа во дијалогот.

Откако го проследил со големо внимание овој дијалог, еден Турчин, кој се викал Хасан, а им служел како преведувач на препирачите, се восхитил и бил трогнат од неочекуваната духовна длабочина и големото христијанско смирение. Тогаш Агарјаните се нафрлиле на својот сонародник и толку силно го претепале што на телото на маченикот не останало неповредено место, а потоа го фрлиле во занданата, заедно со останатите Христови преподобномаченици.

Утредента, кога посрамените Агарјани увиделе дека монасите се непопустливи, исполнети со гнев, ги осудиле на смрт сите четириесетемина и ги повеле кон височинката на Баирскиот рид за таму да им ги отсечат главите на 9 март 1385 година според страиот календар. Од тогаш се слават 40 битолски маченици на 21/22 март секоја година со збирање на народот на манастирот на Кркардаш и со палење свеќа во храмот.

(Преземено од фб страницата на Манастир Св Спас, село Црнобуки)

Фото Диоген Хаџи-Коста Милевски 

Од 120 извршени контроли во дводневната акција на инспекторите на УЈП  на територијата на Регионалната дирекција во Битола кај 41 даночен обврзник се утврдени неправилности. Само во Битола од 55 контроли кај 10 се констатирани неправилности. Како што информираат од УЈП, инспекторите контролираа дали за основните продукти за исхрана се пресметува ДДВ со 0 или со 5 %. Низ целата држава беа направени вкупно 611 контроли од кои кај 114 обврзници се утврдени неправилности

Објавен е научен труд за археолошкиот локалитет Влахо кај Живојно  во Пелагонија. Трудот е поврзан со минатогодишното истражување на овој предисториски локалитет и е публикуван во списанието Патримониум. Во него се сумирани резултатите од мултидисциплинарните истражувања кои се дел од континуираната соработка меѓу Центарот за истражување на предисторијата и Завод и музеј – Битола, во која учествуваат врвни стручњаци и студенти од Универзитетот во Базел, Германскиот археолошки институт, Универзитетот во Белград, Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ и Универзитетот „Гоце Делчев“,објави Телма

Трудот е концентриран на извонредните сознанија добиени од првите мултидисциплинарни проучувања на неолитската населба Влахо кај Живојно, на која се вршеше ископување, систематско рекогносцирање, археоботанички, археозоолошки и радиокарбон анализи. Истражувањата потврдија дека станува збор за една од најголемите неолитски населби во Македонија, во која која се живеело пред околу 8000 години и тоа во долг континуитет, што го покажуваат и повеќето архитектонски слоеви.

Архитектонските остатоци посочуваат на постоење мноштво куќи градени од лепеж и глинест малтер, кои во текот од неколку стотици години биле подигнати едни врз други и тоа во најмалку седум фази. Во нив се откриени фрагменти од одлично изработена керамика, декорирана со бело сликани орнаменти, како и фигурини, жртвеници, модели на куќи и повеќе видови камени и коскени алатки. Тие упатуват на динамичниот економски и духовен живот на едни од првите земјоделски популации што ја населиле Пелагонија околу 6000 години п.н.е. Тоа го потврдуваат и бројните органски остатоци кои се резултат на конзумирањето разни житарици и шумски плодови, како и на исхраната со домашни и диви животни.

Со публикувањето на овој труд се афирмираат исклучително ретките сознанија за неолитските населби на падините на пелагониските планини. Воедно, овој труд претставува и обид да се презентира и популаризира непознатото предисториско културно наследство во Македонија, кое изобилува со уникатни уметнички и технички одблесоци.

Пристапот кон овој труд е слободен и тој може да се преземе на следниот линк:

http://www.kalamus.com.mk/

https://telma.com.mk/